Waar waren we? De driedaagse kampeertrip naar Uluru (bij sommige mensen bekend als Ayers Rock). Ik weet echt niet waar ik moet beginnen met vertellen. Heel veel gezien en heel veel meegemaakt. Voor het complete programma kun je bij Het Reisplan kijken, rechtsbovenaan de site.
In ieder geval was het behoorlijk basic. Slaapzakken, kampvuren, schoenen checken op spinnen voordat je ze aandoet en 's ochtends om vijf uur verkleumd aan de ontbijtthee. Jep, vijf uur. Zucht.
Extra zucht omdat ik de eerste avond hondsberoerd werd. Ik weet niet precies waarvan, ik denk een combinatie van de urenlange busritten, de hitte, weinig slaap, het vele reizen. Vlakbij Uluru heb ik op een kampeerterrein zo'n zes keer overgegeven (comfortabel verspreid over de avond en nacht), gelukkig door niemand gezien of gehoord. Ik heb die nacht ook niet geslapen en alleen maar liggen rillen in mijn slaapzakje, wachtend op de volgende golf. De volgende ochtend moesten we er om vijf uur uit voor een drie uur lange wandeling om Uluru heen. Vreemd genoeg knapte ik daarvan op en trok die afschuwelijke hoofdpijn weg.
De reisleider van de budgettrip was Linc, een 28-jarige Australier en de rest van de groep bestond uit zo'n twintig personen, waarvan de meeste echte backpackers. De bus zat propvol, was vaak stikbenauwd en gedurende de 1500 kilometer van de trip zaten we meestal te zweten, kletsen, slaapwiegen of zingen. Of alles tegelijk. Maar ik vond het heel gezellig en heb absoluut geen spijt van deze tour.
Hoogtepunt was een speciale rondleiding bij Uluru door Cassidy, een hele belangrijke man binnen de Aboriginal-gemeenschap. Normaal krijg je hem niet voor een rondleiding, maar wij hadden geluk. Zelfs Linc was onder de indruk. Hij praatte in zijn eigen taal en werd ondersteund door een tolk, wat een speciale sfeer gaf. Het was streng verboden hem op de foto te zetten, volgens de tolk was het zelfs verboden zoiets aan hem te vragen.
Een ander hoogtepunt was een 3,5 uur durende wandeling door Kings Canyon, een prachtig rotsachtig gebied in het hart van het continent. Wederom erg warm, droog en 'ongedierterig', maar ook erg indrukwekkend.
Ik heb zoveel gezien en gedaan, daar vul ik nog wel 10 dikke alinea's mee. Maar ik ben ook net weer terug na vijf uur in de bus gezeten te hebben, heb gauw een pizza gehaald en wil nu eigenlijk mijn spullen weer klaarmaken voor de zesdaagse kampeertrip die morgen om 05.35 uur begint (ween - ween - ween). En ik moet nog twee uur onder de douche staan, want dat heb ik gedurende de trip niet gedaan, douchen.
De foto's zullen het verhaal verder vertellen, maar daar zul je nog even op moeten wachten. Nog een lollig punt; in centraal Australie hebben ze een muizenplaag, maar niemand van onze groep die de muizen zag. En iedereen wilde graag die muizen zien. Maar ik stond een avond dus heerlijk te projectielspugen in de bosjes en toen ik daarna terugkwam van het toilet (na mijn tanden gepoetst te hebben), zag ik een hele groep muizen zich tegoed doen aan ... nou ja, je raadt het vast wel. Haha! Ik had de muizen gezien. Maar ik heb het de anderen maar niet verteld...
Hoe dan ook, vanaf morgen worden er weer duizenden kilometers over de weg afgelegd. Een mooie tocht, maar warm, volgens spoorwegarbeider Andrew, met wie ik net een gesprekje aanknoopte bij de lokale pizzaboer. Blokes onder elkaar enzo.
G'day, mates! Good on ya!
